Gedicht voorgelezen door Gijsje

Vrijheid – dankbaarheid

tot in onze laatste stonden

zijn deze twee verbonden

aan onze intieme herdenking

van wat is geworden tot herinnering

aan lang vervlogen tijden

van schier ondraaglijk lijden

onder het Duitse juk

Wij herkregen vrijheid en geluk

maar de prijs was hoog.

Terwijl ons land onder terreur zich boog

riskeerden jonge mannen hun leven

om ons de vrijheid te hergeven.

Vonden wij allemaal dat offer toen normaal?

Wij leefden in wanhoop en gebed:

sommigen in laaiend verzet.

Vele mannen, zoals deze helden hier, verlosten ons van geweld

maar hoe is het nu met ons gesteld?

Is ons leven hier op aard

wel hun grootste offer waard?

Hier in Hulshorst verloren zeven mannen hun vliegtuig en hun leven;

zijn wij daar dankbaar voor gebleven?

Leven wij naar het voorbeeld van hun dromen

en hebben wij hun idealen overgenomen?

Zeven mannen kwamen niet meer thuis;

bouwen wij nu aan een huis,

waar vrede heerst en liefde woont?

Alleen zó kan hun inzet worden beloond.

Laten wij elkander beloven,

hoorbaar in de hemel hierboven,

dat wij liefde willen verspreiden

en de weg naar blijvende vrede willen bereiden.

Leven wij zó naar hun geest,

dan is hun sterven net voor niets geweest.